This Observations would greatly give a smile to a true Filipino...
The following is from a British journalist stationed in the Philippines. His observations are so hilarious!!!! This was written in 1999.
Matter of Taste
By Matthew Sutherland
I have now been in this country for over six years, and consider myself in most respects well assimilated. However, there is one key step on the road to full assimilation, which I have yet to take,and that's to eat BALUT.
The day any of you sees me eating balut, please call immigration and ask them to issue me a Filipino passport. Because at that point there will be no turning back.
BALUT, for those still blissfully ignorant non-Pinoys out there, is a fertilized duck egg.
It is commonly sold with salt in a piece of newspaper, much like English fish and chips, by street vendors usually after dark, presumably so you can't see how gross it is.
It's meant to be an aphrodisiac, although I can't imagine anything more likely to dispel sexual desire than crunching on a partially formed baby duck swimming
in noxious fluid. The embryo in the egg comes in varying stages of development, but basically it is not considered macho to eat one without fully discernable feathers,
beak, and claws. Some say these crunchy bits are the best. Others prefer just to drink the so- called 'soup', the vile, pungent liquid that surrounds the aforementioned feathery fetus...excuse
me; I have to go and throw up now. I'll be
back in a minute.
Food dominates the life of the
Filipino. People here just love to eat.
They eat at least eight times a day. These eight official meals are called, in order: breakfast, snacks, lunch, merienda, merienda ceyna, dinner, bedtime snacks and
no-one-saw-me-take-that-cookie-from-
the-fridge-so-it-doesn't-count.
The short gaps in between these mealtimes are spent eating Sky Flakes from the open packet that sits on every desktop. You're never far from food in the Philippines .
If you doubt this, next time you're driving home from work, try this game. See how long you can drive without seeing food and I don't mean a distant restaurant, or a
picture of food. I mean a man on the sidewalk frying fish balls, or a man walking through the traffic selling nuts or candy. I bet it's less than one minute.
Here are some other things I've
noticed about food in the Philippines :
Firstly, a meal is not a meal without rice - even breakfast. In the UK , I could go a whole year without eating rice. Second, it's impossible to drink without
eating. A bottle of San Miguel just isn't the same without gambas or beef tapa. Third, no one ventures more than two paces from their house without baon (food in small container) and a container of something cold to drink.
You might as well ask a Filipino to leave
home without his pants on. And lastly, where I come from, you eat with a knife
and fork. Here, you eat with a spoon and fork. You try eating rice swimming in fish sauce with a knife.
One really nice thing about Filipino food culture is that people always ask you to SHARE their food. In my office, if you catch anyone attacking their baon, they ill
always go, "Sir! KAIN TAYO!" ("Let's eat!"). This confused me, until I realized that they didn't actually expect me to sit down and start munching on their boneless bangus.
In fact, the polite response is something like, "No thanks, I just ate." But the principle is sound - if you have food on your plate, you are expected to share it, however hungry you are, with those who may be even hungrier. I think that's great!
In fact, this is frequently even taken one step further. Many Filipinos use "Have you eaten yet?"
"KUMAIN KA NA?") as a general greeting, Irrespective of time of day or location. Some foreigners think Filipino food is fairly dull compared to other Asian cuisines.
Actually lots of it Is very good: Spicy dishes like Bicol Express (strange, a dish named after a train); anything cooked with coconut milk; anything KINILAW; and anything ADOBO.
And it's hard to beat the sheer wanton, cholesterolic frenzy of a good old-fashioned LECHON de leche (roast pig) feast. Dig a pit,light a fire, add 50 pounds of animal fat on a stick,and cook until crisp. Mmm, mmm...you can actually feel your arteries constricting with each
successive mouthful.
I also share one key Pinoy trait --- a sweet tooth. I am thus the only foreigner I know who does not complain about sweet bread, sweet burgers, sweet spaghetti, sweet banana ketchup, and so on. I am a man who likes to put jam on his pizza. Try it!
It's the weird food you want to avoid. In addition to duck fetus in the half-shell, items to avoid in the Philippines include pig's blood soup (DINUGUAN); bull's esticle soup, the strangely- named "SOUP NUMBER FIVE"(I dread to think what numbers one through four are); and the ubiquitous, stinky shrimp paste, BAGOONG,and it's equally stinky sister, PATIS.
Filipinos are so addicted to these latter items that they will even risk arrest or deportation trying to smuggle them into countries like Australia and the USA, which wisely ban the importation of items you can smell from more than 100 paces.
Then there's the small matter of the purple ice cream. I have never been able to get my brain around eating purple food; the biquitous UBE leaves me cold.
And lastly on the subject of weird food, beware:
that KALDERETANG KAMBING (goat)
could well be KALDERETANG ASO (dog)...
The Filipino, of course, has a well-developed sense of food.
Here's a typical Pinoy food joke: "I'm on a seafood diet.
"What's a seafood diet?" "When I see food, I eat it!"
Filipinos also eat strange bits of animals --- the feet, the head,
the guts, etc., usually barbecued on a stick. These have been
given witty names, like "ADIDAS" (chicken's feet);
"KURBATA" (either just chicken's neck, or "neck and thigh"
as in "neck-tie"); "WALKMAN" (pigs ears); "PAL" (chicken wings);
"HELMET" (chicken head); "IUD" (chicken intestines), and
BETAMAX" (video-cassette-like blocks of animal blood). Yum,yum. Bon appetit.
WHEN I arrived in the Philippines from the UK six years ago,one of the first cultural differences to strike me was names.
The subject has provided a continuing source of amazement and amusement ever since. The first unusual thing, from
an English perspective, is that everyone here has a nickname.
In the staid and boring United Kingdom , we have nicknames in kindergarten, but when we move into adulthood we tend, I am glad to say, to lose them.
The second thing that struck me is that Philippine names for both girls and boys tend to be what we in the UK would regard as overbearingly cutesy for anyone over about five.Fifty-five-year-olds colleague put it.
Where I come from, a boy with a nickname like Boy Blue or Honey Boy would be beaten to death at school by pre-adolescent bullies, and never make it to adulthood. So, probably, would girls with names like Babes, Lovely, Precious, Peachy or Apples. Yuk, ech ech. Here, however, no one bats an eyelid.
Then I noticed how many people have what I have come to call "door-bell names". These are nicknames that sound like -well,
doorbells. There are millions of them. Bing, Bong, Ding , and Dong are some of the more common. They can be, and frequently are, used in even more door-bell-like
combinations such as Bing-Bong, Ding - Dong, Ting-Ting, and so on.
Even our appointed chief of police has a doorbell name Ping.
None of these doorbell names exist where I come from, and hence sound unusually amusing to my untutored foreign ear.
Someone once told me that one of the Bings, when asked why he was called Bing, replied, "because my brother is called Bong".
Faultless logic.
Dong, of course, is a particularly funny one for me, as where come from "dong" is a slang word for well; perhaps "talong" is the best Tagalog equivalent!!!
Repeating names was another novelty to me, having never before encountered people with names like Len-Len, Let-Let, Mai-Mai, or
Ning-Ning. The secretary I inherited on my arrival had an unusual one:
Leck-Leck. Such names are then frequently further refined by using the "squared" symbol, as in Len2 or Mai2. This had me very confused for a while.
Then there is the trend for parents to stick to a theme when naming their children. This can be as simple as making them all begin with the same letter, as in Jun, Jimmy, Janice, and Joy.
More imaginative parents shoot for more sophisticated forms of assonance or rhyme, as in Biboy, Boboy, Buboy, Baboy (notice the names get worse the more kids there are-best to be born early or you could end up being a Baboy).
Even better, parents can create whole families of, say, desserts (Apple Pie, Cherry Pie, Honey Pie) or flowers (Rose, Daffodil, Tulip). The main advantage of such combinations is that they look great painted across your trunk if you're a cab driver.
That's another thing I'd never seen before coming to Manila -- taxis with the driver's kids' names on the trunk.
Another whole eye-opening field for the foreign visitor is the phenomenon of the "composite" name. This includes names like Jejomar (for Jesus, Joseph and Mary),
and the remarkable Luzviminda (for Luzon, Visayas and Mindanao, believe it or not). That's a bit like me being called something like "Engscowani" (for England , Scotland , Wales and Northern Ireland ). Between you and me, I'm glad I'm not.
And how could I forget to mention the fabulous concept of the randomly inserted letter 'h'. Quite what this device is supposed to achieve, I have not yet figured out, but I think it is designed to give a touch of class to an otherwise only averagely weird name.
It results in creations like Jhun, Lhenn, Ghemma, and Jhimmy. Or how about Jhun-Jhun (Jhun2)?
How boring to come from a country like the UK full of people with names like John Smith. How wonderful to come from a country where imagination and exoticism rule the world of names.
Even the towns here have weird names; my favorite is the unbelievably named town of Sexmoan (ironically close to Olongapo and Angeles). Where else in the world could that really be true?
Where else in the world could the head of the Church really be called Cardinal Sin?
Where else but the Philippines !
Note: Philippines has a senator
named Joker, and it is his legal name.
Source: http://www.onbux.com/forum/topic?frmid=25&tpcid=12071&page=1
Monday, September 27, 2010
Wednesday, June 30, 2010
President Benigno "Noynoy" Aquino III's inaugural speech
The following is the full transcript of President Benigno "Noynoy" Aquino III's inaugural speech delivered after taking his oath as the 15th Philippine president at the Quirino Grandstand in Manila.
His Excellency Jose Ramos Horta, members of the diplomatic corps, Vice President Jejomar C. Binay, former President Fidel V. Ramos, former President Joseph E. Estrada, Senate President Juan Ponce Enrile and other members of the Senate, House Speaker Prospero Nograles and other members of the House of Representatives, members of the Supreme Court, local government officials, distinguished guests, mga minamahal kong kababayan.
Ang pagtayo ko dito ngayon ay patunay na kayo ang aking tunay na lakas. Hindi ko inakala na darating tayo sa puntong ito, na ako’y manunumpa sa harap ninyo bilang inyong Pangulo. Hindi ko pinangarap maging tagapagtaguyod ng pag-asa at tagapagmana ng mga suliranin ng ating bayan.
Ang layunin ko sa buhay ay simple lang: maging tapat sa aking mga magulang at sa bayan bilang isang marangal na anak, mabait na kuya, at mabuting mamamayan.
Nilabanan ng aking ama ang diktaturya at ibinuwis niya ang kanyang buhay para tubusin ang ating demokrasya. Inalay ng aking ina ang kanyang buhay upang pangalagaan ang demokrasyang ito. Ilalaan ko ang aking buhay para siguraduhin na ang ating demokrasya ay kapaki-pakinabang sa bawat isa. Namuhunan na kami ng dugo at handang gawin itong muli kung kakailanganin.
Tanyag man ang aking mga magulang at ang kanilang mga nagawa, alam ko rin ang problema ng ordinaryong mamamayan. Alam nating lahat ang pakiramdam na magkaroon ng pamahalaang bulag at bingi. Alam natin ang pakiramdam na mapagkaitan ng hustisya, na mabalewala ng mga taong pinagkatiwalaan at inatasan nating maging ating tagapagtanggol.
Kayo ba ay minsan ring nalimutan ng pamahalaang inyong iniluklok sa puwesto? Ako rin. Kayo ba ay nagtiis na sa trapiko para lamang masingitan ng isang naghahari-hariang de-wangwang sa kalsada? Ako rin. Kayo ba ay sawang-sawa na sa pamahalaang sa halip na magsilbi sa taumbayan ay kailangan pa nila itong pagpasensiyahan at tiisin? Ako rin.
Katulad ninyo ako. Marami na sa atin ang bumoto gamit ang kanilang paa – nilisan na nila ang ating bansa sa kanilang paghahanap ng pagbabago at katahimikan. Tiniis nila ang hirap, sinugod ang panganib sa ibang bansa dahil doon may pag-asa kahit kaunti na dito sa atin ay hindi nila nakikita. Sa iilang sandali na sarili ko lang ang aking inaalala, pati ako ay napag-isip din – talaga bang hindi na mababago ang pamamahala natin dito? Hindi kaya nasa ibang bansa ang katahimikang hinahanap ko? Saan ba nakasulat na kailangang puro pagtitiis ang tadhana ng Pilipino?
Ngayon, sa araw na ito, dito magwawakas ang pamumunong manhid sa mga daing ng taumbayan. Hindi si Noynoy ang gumawa ng paraan, kayo ang dahilan kung bakit ngayon, magtatapos na ang pagtitiis ng sambayanan. Ito naman ang umpisa ng kalbaryo ko, ngunit kung marami tayong magpapasan ng krus ay kakayanin natin ito, gaano man kabigat.
Sa tulong ng wastong pamamahala sa mga darating na taon, maiibsan din ang marami nating problema. Ang tadhana ng Pilipino ay babalik sa tamang kalagayan, na sa bawat taon pabawas ng pabawas ang problema ng Pinoy na nagsusumikap at may kasiguruhan sila na magiging tuloy-tuloy na ang pagbuti ng kanilang sitwasyon.
Kami ay narito para magsilbi at hindi para maghari. Ang mandato ninyo sa amin ay pagbabago—isang malinaw na utos para ayusin ang gobyerno at lipunan mula sa pamahalaang iilan lamang ang nakikinabang tungo sa isang pamahalaang kabutihan ng mamamayan ang pinangangalagaan.
Ang mandatong ito ay isa kung saan kayo at ang inyong pangulo ay nagkasundo para sa pagbabago—isang paninindigan na ipinangako ko noong kampanya at tinanggap ninyo noong araw ng halalan.
Sigaw natin noong kampanya: “Kung walang corrupt, walang mahirap." Hindi lamang ito pang slogan o pang poster—ito ang mga prinsipyong tinatayuan at nagsisilbing batayan ng ating administrasyon.
Ang ating pangunahing tungkulin ay ang magsikap na maiangat ang bansa mula sa kahirapan, sa pamamagitan ng pagpapairal ng katapatan at mabuting pamamalakad sa pamahalaan.
Ang unang hakbang ay ang pagkakaroon ng tuwid at tapat na hanay ng mga pinuno. Magsisimula ito sa akin. Sisikapin kong maging isang mabuting ehemplo. Hinding hindi ko sasayangin ang tiwalang ipinagkaloob ninyo sa akin. Sisiguraduhin ko na ganito rin ang adhikain ng aking Gabinete at ng mga magiging kasama sa ating pamahalaan.
Naniniwala akong hindi lahat ng nagsisilbi sa gobyerno ay corrupt. Sa katunayan, mas marami sa kanila ay tapat. Pinili nilang maglingkod sa gobyerno upang gumawa ng kabutihan. Ngayon, magkakaroon na sila ng pagkakataong magpakitang-gilas. Inaasahan natin sila sa pagsupil ng korapsyon sa loob mismo ng burukrasya.
Sa mga itinalaga sa paraang labag sa batas, ito ang aking babala: sisimulan natin ang pagbabalik ng tiwala sa pamamagitan ng pag-usisa sa mga “midnight appointments." Sana ay magsilbi itong babala sa mga nag-iisip na ipagpatuloy ang baluktot na kalakarang nakasanayan na ng marami.
Sa mga kapuspalad nating mga kababayan, ngayon, ang pamahalaan ang inyong kampeon.
Hindi natin ipagpapaliban ang mga pangangailangan ng ating mga estudyante, kaya’t sisikapin nating punan ang kakulangan sa ating mga silid-aralan.
Unti-unti din nating babawasan ang mga kakulangan sa imprastraktura para sa transportasyon, turismo at pangangalakal. Mula ngayon, hindi na puwede ang “puwede na" pagdating sa mga kalye, tulay at gusali dahil magiging responsibilidad ng mga kontratista ang panatilihing nasa mabuting kalagayan ang mga proyekto nila.
Bubuhayin natin ang programang “emergency employment" ng dating pangulong Corazon Aquino sa pagtatayo ng mga bagong imprastraktura na ito. Ito ay magbibigay ng trabaho sa mga lokal na komunidad at makakatulong sa pagpapalago ng kanila at ng ating buong ekonomiya.
Hindi kami magiging sanhi ng inyong pasakit at perwisyo. Palalakasin natin ang koleksyon at pupuksain natin ang korapsyon sa Kawanihan ng Rentas Internas at Bureau of Customs para mapondohan natin ang ating mga hinahangad para sa lahat, tulad ng:
· dekalidad na edukasyon, kabilang ang edukasyong bokasyonal para makapaghanap ng marangal na trabaho ang hindi makapag-kolehiyo;
· serbisyong pangkalusugan, tulad ng PhilHealth para sa lahat sa loob ng tatlong taon;
· tirahan sa loob ng mga ligtas na komunidad.
Palalakasin at palalaguin natin ang bilang ng ating kasundaluhan at kapulisan, hindi para tugunan ang interes ng mga naghahari-harian, ngunit para proteksyunan ang mamamayan. Itinataya nila ang kanilang buhay para mayroong pagkakataon sa katahimikan at kapayapaan sa sambayanan. Dumoble na ang populasyong kanilang binabantayan, nananatili naman sila sa bilang. Hindi tama na ang nagmamalasakit ay kinakawawa.
Kung dati ay may fertilizer scam, ngayon ay may kalinga na tunay para sa mga magsasaka. Tutulungan natin sila sa irigasyon, extension services, at sa pagbenta ng kanilang produkto sa pinakamataas na presyong maaari.
Inaatasan natin ang papasok na Kalihim Alcala na magtayo ng mga trading centers kung saan diretso na ang magsasaka sa mamimili - lalaktawan na natin ang gitna, kasama na ang kotong cop. Sa ganitong paraan, ang dating napupunta sa gitna ay maari nang paghatian ng magsasaka at mamimili.
Gagawin nating kaaya-aya sa negosyante ang ating bansa. We will cut red tape dramatically and implement stable economic policies. We will level the playing field for investors and make government an enabler, not a hindrance, to business. Sa ganitong paraan lamang natin mapupunan ang kakulangan ng trabaho para sa ating mga mamamayan.
Layunin nating paramihin ang trabaho dito sa ating bansa upang hindi na kailanganin ang mangibang-bansa para makahanap ng trabaho. Ngunit habang ito ay hindi pa natin naaabot, inaatasan ko ang mga kawani ng DFA, POEA, OWWA at iba pang mga kinauukulang ahensiya na mas lalo pang paigtingin ang pagtugon sa mga hinaing at pangangailangan ng ating mga overseas Filipino workers.
Papaigtingin namin ang proseso ng konsultasyon at pag-uulat sa taumbayan. Sisikapin naming isakatuparan ang nakasaad sa ating Konstitusyon na kinikilala ang karapatan ng mamamayan na magkaroon ng kaalaman ukol sa mga pampublikong alintana.
Binuhay natin ang diwa ng people power noong kampanya. Ipagpatuloy natin ito tungo sa tuwid at tapat na pamamahala. Ang naniniwala sa people power ay nakatuon sa kapwa at hindi sa sarili.
Sa mga nang-api sa akin, kaya ko kayong patawarin, at pinapatawad ko na kayo. Sa mga nang-api sa sambayanan, wala akong karapatan na limutin ang inyong mga kasalanan.
To those who are talking about reconciliation, if they mean that they would like us to simply forget about the wrongs that they have committed in the past, we have this to say: there can be no reconciliation without justice. Sa paglimot ng pagkakasala, sinisigurado mong mauulit muli ang mga pagkakasalang ito. Secretary de Lima, you have your marching orders. Begin the process of providing true and complete justice for all.
Ikinagagalak din naming ibahagi sa inyo ang pagtanggap ni dating Chief Justice Hilario Davide sa hamon ng pagtatatag at pamumuno sa isang Truth Commission na magbibigay-linaw sa maraming kahinahinalang isyu na hanggang ngayon ay walang kasagutan at resolusyon.
Ang sinumang nagkamali ay kailangang humarap sa hustisya. Hindi maaaring patuloy ang kalakaran ng walang pananagutan at tuloy na pang-aapi.
My government will be sincere in dealing with all the peoples of Mindanao. We are committed to a peaceful and just settlement of conflicts, inclusive of the interests of all—may they be Lumads, Bangsamoro or Christian.
We shalI defeat the enemy by wielding the tools of justice, social reform, and equitable governance leading to a better life. Sa tamang pamamahala gaganda ang buhay ng lahat, at sa buhay na maganda, sino pa ang gugustuhing bumalik sa panahon ng pang-aapi?
Kung kasama ko kayo, maitataguyod natin ang isang bayan kung saan pantay-pantay ang pagkakataon, dahil pantay-pantay nating ginagampanan ang ating mga pananagutan.
Kamakailan lamang, ang bawat isa sa atin ay nanindigan sa presinto. Bumoto tayo ayon sa ating karapatan at konsensiya. Hindi tayo umatras sa tungkulin nating ipaglaban ang karapatang ito.
Pagkatapos ng bilangan, pinatunayan ninyo na ang tao ang tunay na lakas ng bayan.
Ito ang kahalagahan ng ating demokrasya. Ito ang pundasyon ng ating pagkakaisa. Nangampanya tayo para sa pagbabago. Dahil dito taas-noo muli ang Pilipino. Tayong lahat ay kabilang sa isang bansa kung saan maaari nang mangarap muli.
To our friends and neighbors around the world, we are ready to take our place as a reliable member of the community of nations, a nation serious about its commitments and which harmonizes its national interests with its international responsibilities.
We will be a predictable and consistent place for investment, a nation where everyone will say, “it all works."
Inaanyayahan ko kayo ngayon na manumpa sa ating mga sarili, sa sambayanan, walang maiiwan.
Walang pangingibang-bayan at gastusan na walang wastong dahilan. Walang pagtalikod sa mga salitang binitawan noong kampanya, ngayon at hanggang sa mga susunod pang pagsubok na pagdadaanan sa loob ng anim na taon.
Walang lamangan, walang padrino, at walang pagnanakaw. Walang wang-wang, walang counterflow, walang tong. Panahon na upang tayo ay muling magkawang-gawa.
Nandito tayo ngayon dahil sama-sama tayong nanindigan at nagtiwala na may pag-asa.
The people who are behind us dared to dream. Today, the dream starts to become a reality. Sa inyong mga nag-iisip pa kung tutulong kayo sa pagpasan ng ating krus, isa lang ang aking tanong—kung kailan tayo nanalo, saka pa ba kayo susuko?
Kayo ang boss ko, kaya’t hindi maaaring hindi ako makinig sa mga utos ninyo. We will design and implement an interaction and feedback mechanism that can effectively respond to the people’s needs and aspirations.
Kayo ang nagdala sa akin sa puntong ito—ang ating mga volunteers—matanda, bata, celebrity, ordinaryong tao, na umikot sa Pilipinas para ikampanya ang pagbabago; ang aking mga kasambahay, na nag-asikaso ng lahat ng aking mga personal na pangangailangan; ang aking pamilya, kaibigan at katrabaho, na dumamay, nag-alaga at nagbigay ng suporta sa akin; ang ating mga abogado, na nagpuyat para bantayan ang ating mga boto at siguraduhing mabibilang ang bawat isa; ang aking mga kapartido at kaalyado na kasama kong nangahas mangarap; at ang milyun-milyong Pilipinong nagkaisa, nagtiwala at hindi nawalan ng pag-asa—nasa inyo ang aking taus-pusong pasasalamat.
Hindi ko makakayang harapin ang aking mga magulang, at kayong mga nagdala sa akin sa yugto ng buhay kong ito, kung hindi ko maisasakatuparan ang aking mga binitawang salita sa araw na ito.
My parents sought nothing less and died for nothing less than democracy, peace and prosperity. I am blessed by this legacy. I shall carry the torch forward.
Layunin ko na sa pagbaba ko sa katungkulan, masasabi ng lahat na malayo na ang narating natin sa pagtahak ng tuwid na landas at mas maganda na ang kinabukasang ipapamana natin sa susunod na henerasyon. Samahan ninyo ako sa pagtatapos ng laban na ito. Tayo na sa tuwid na landas.
Maraming salamat po at mabuhay ang sambayanang Pilipino!
Source link from: http://networkedblogs.com/5meQO
Multiply Account: http://pals101.multiply.com
Visit twitter account: http://twitter.com/marlex101
His Excellency Jose Ramos Horta, members of the diplomatic corps, Vice President Jejomar C. Binay, former President Fidel V. Ramos, former President Joseph E. Estrada, Senate President Juan Ponce Enrile and other members of the Senate, House Speaker Prospero Nograles and other members of the House of Representatives, members of the Supreme Court, local government officials, distinguished guests, mga minamahal kong kababayan.
Ang pagtayo ko dito ngayon ay patunay na kayo ang aking tunay na lakas. Hindi ko inakala na darating tayo sa puntong ito, na ako’y manunumpa sa harap ninyo bilang inyong Pangulo. Hindi ko pinangarap maging tagapagtaguyod ng pag-asa at tagapagmana ng mga suliranin ng ating bayan.
Ang layunin ko sa buhay ay simple lang: maging tapat sa aking mga magulang at sa bayan bilang isang marangal na anak, mabait na kuya, at mabuting mamamayan.
Nilabanan ng aking ama ang diktaturya at ibinuwis niya ang kanyang buhay para tubusin ang ating demokrasya. Inalay ng aking ina ang kanyang buhay upang pangalagaan ang demokrasyang ito. Ilalaan ko ang aking buhay para siguraduhin na ang ating demokrasya ay kapaki-pakinabang sa bawat isa. Namuhunan na kami ng dugo at handang gawin itong muli kung kakailanganin.
Tanyag man ang aking mga magulang at ang kanilang mga nagawa, alam ko rin ang problema ng ordinaryong mamamayan. Alam nating lahat ang pakiramdam na magkaroon ng pamahalaang bulag at bingi. Alam natin ang pakiramdam na mapagkaitan ng hustisya, na mabalewala ng mga taong pinagkatiwalaan at inatasan nating maging ating tagapagtanggol.
Kayo ba ay minsan ring nalimutan ng pamahalaang inyong iniluklok sa puwesto? Ako rin. Kayo ba ay nagtiis na sa trapiko para lamang masingitan ng isang naghahari-hariang de-wangwang sa kalsada? Ako rin. Kayo ba ay sawang-sawa na sa pamahalaang sa halip na magsilbi sa taumbayan ay kailangan pa nila itong pagpasensiyahan at tiisin? Ako rin.
Katulad ninyo ako. Marami na sa atin ang bumoto gamit ang kanilang paa – nilisan na nila ang ating bansa sa kanilang paghahanap ng pagbabago at katahimikan. Tiniis nila ang hirap, sinugod ang panganib sa ibang bansa dahil doon may pag-asa kahit kaunti na dito sa atin ay hindi nila nakikita. Sa iilang sandali na sarili ko lang ang aking inaalala, pati ako ay napag-isip din – talaga bang hindi na mababago ang pamamahala natin dito? Hindi kaya nasa ibang bansa ang katahimikang hinahanap ko? Saan ba nakasulat na kailangang puro pagtitiis ang tadhana ng Pilipino?
Ngayon, sa araw na ito, dito magwawakas ang pamumunong manhid sa mga daing ng taumbayan. Hindi si Noynoy ang gumawa ng paraan, kayo ang dahilan kung bakit ngayon, magtatapos na ang pagtitiis ng sambayanan. Ito naman ang umpisa ng kalbaryo ko, ngunit kung marami tayong magpapasan ng krus ay kakayanin natin ito, gaano man kabigat.
Sa tulong ng wastong pamamahala sa mga darating na taon, maiibsan din ang marami nating problema. Ang tadhana ng Pilipino ay babalik sa tamang kalagayan, na sa bawat taon pabawas ng pabawas ang problema ng Pinoy na nagsusumikap at may kasiguruhan sila na magiging tuloy-tuloy na ang pagbuti ng kanilang sitwasyon.
Kami ay narito para magsilbi at hindi para maghari. Ang mandato ninyo sa amin ay pagbabago—isang malinaw na utos para ayusin ang gobyerno at lipunan mula sa pamahalaang iilan lamang ang nakikinabang tungo sa isang pamahalaang kabutihan ng mamamayan ang pinangangalagaan.
Ang mandatong ito ay isa kung saan kayo at ang inyong pangulo ay nagkasundo para sa pagbabago—isang paninindigan na ipinangako ko noong kampanya at tinanggap ninyo noong araw ng halalan.
Sigaw natin noong kampanya: “Kung walang corrupt, walang mahirap." Hindi lamang ito pang slogan o pang poster—ito ang mga prinsipyong tinatayuan at nagsisilbing batayan ng ating administrasyon.
Ang ating pangunahing tungkulin ay ang magsikap na maiangat ang bansa mula sa kahirapan, sa pamamagitan ng pagpapairal ng katapatan at mabuting pamamalakad sa pamahalaan.
Ang unang hakbang ay ang pagkakaroon ng tuwid at tapat na hanay ng mga pinuno. Magsisimula ito sa akin. Sisikapin kong maging isang mabuting ehemplo. Hinding hindi ko sasayangin ang tiwalang ipinagkaloob ninyo sa akin. Sisiguraduhin ko na ganito rin ang adhikain ng aking Gabinete at ng mga magiging kasama sa ating pamahalaan.
Naniniwala akong hindi lahat ng nagsisilbi sa gobyerno ay corrupt. Sa katunayan, mas marami sa kanila ay tapat. Pinili nilang maglingkod sa gobyerno upang gumawa ng kabutihan. Ngayon, magkakaroon na sila ng pagkakataong magpakitang-gilas. Inaasahan natin sila sa pagsupil ng korapsyon sa loob mismo ng burukrasya.
Sa mga itinalaga sa paraang labag sa batas, ito ang aking babala: sisimulan natin ang pagbabalik ng tiwala sa pamamagitan ng pag-usisa sa mga “midnight appointments." Sana ay magsilbi itong babala sa mga nag-iisip na ipagpatuloy ang baluktot na kalakarang nakasanayan na ng marami.
Sa mga kapuspalad nating mga kababayan, ngayon, ang pamahalaan ang inyong kampeon.
Hindi natin ipagpapaliban ang mga pangangailangan ng ating mga estudyante, kaya’t sisikapin nating punan ang kakulangan sa ating mga silid-aralan.
Unti-unti din nating babawasan ang mga kakulangan sa imprastraktura para sa transportasyon, turismo at pangangalakal. Mula ngayon, hindi na puwede ang “puwede na" pagdating sa mga kalye, tulay at gusali dahil magiging responsibilidad ng mga kontratista ang panatilihing nasa mabuting kalagayan ang mga proyekto nila.
Bubuhayin natin ang programang “emergency employment" ng dating pangulong Corazon Aquino sa pagtatayo ng mga bagong imprastraktura na ito. Ito ay magbibigay ng trabaho sa mga lokal na komunidad at makakatulong sa pagpapalago ng kanila at ng ating buong ekonomiya.
Hindi kami magiging sanhi ng inyong pasakit at perwisyo. Palalakasin natin ang koleksyon at pupuksain natin ang korapsyon sa Kawanihan ng Rentas Internas at Bureau of Customs para mapondohan natin ang ating mga hinahangad para sa lahat, tulad ng:
· dekalidad na edukasyon, kabilang ang edukasyong bokasyonal para makapaghanap ng marangal na trabaho ang hindi makapag-kolehiyo;
· serbisyong pangkalusugan, tulad ng PhilHealth para sa lahat sa loob ng tatlong taon;
· tirahan sa loob ng mga ligtas na komunidad.
Palalakasin at palalaguin natin ang bilang ng ating kasundaluhan at kapulisan, hindi para tugunan ang interes ng mga naghahari-harian, ngunit para proteksyunan ang mamamayan. Itinataya nila ang kanilang buhay para mayroong pagkakataon sa katahimikan at kapayapaan sa sambayanan. Dumoble na ang populasyong kanilang binabantayan, nananatili naman sila sa bilang. Hindi tama na ang nagmamalasakit ay kinakawawa.
Kung dati ay may fertilizer scam, ngayon ay may kalinga na tunay para sa mga magsasaka. Tutulungan natin sila sa irigasyon, extension services, at sa pagbenta ng kanilang produkto sa pinakamataas na presyong maaari.
Inaatasan natin ang papasok na Kalihim Alcala na magtayo ng mga trading centers kung saan diretso na ang magsasaka sa mamimili - lalaktawan na natin ang gitna, kasama na ang kotong cop. Sa ganitong paraan, ang dating napupunta sa gitna ay maari nang paghatian ng magsasaka at mamimili.
Gagawin nating kaaya-aya sa negosyante ang ating bansa. We will cut red tape dramatically and implement stable economic policies. We will level the playing field for investors and make government an enabler, not a hindrance, to business. Sa ganitong paraan lamang natin mapupunan ang kakulangan ng trabaho para sa ating mga mamamayan.
Layunin nating paramihin ang trabaho dito sa ating bansa upang hindi na kailanganin ang mangibang-bansa para makahanap ng trabaho. Ngunit habang ito ay hindi pa natin naaabot, inaatasan ko ang mga kawani ng DFA, POEA, OWWA at iba pang mga kinauukulang ahensiya na mas lalo pang paigtingin ang pagtugon sa mga hinaing at pangangailangan ng ating mga overseas Filipino workers.
Papaigtingin namin ang proseso ng konsultasyon at pag-uulat sa taumbayan. Sisikapin naming isakatuparan ang nakasaad sa ating Konstitusyon na kinikilala ang karapatan ng mamamayan na magkaroon ng kaalaman ukol sa mga pampublikong alintana.
Binuhay natin ang diwa ng people power noong kampanya. Ipagpatuloy natin ito tungo sa tuwid at tapat na pamamahala. Ang naniniwala sa people power ay nakatuon sa kapwa at hindi sa sarili.
Sa mga nang-api sa akin, kaya ko kayong patawarin, at pinapatawad ko na kayo. Sa mga nang-api sa sambayanan, wala akong karapatan na limutin ang inyong mga kasalanan.
To those who are talking about reconciliation, if they mean that they would like us to simply forget about the wrongs that they have committed in the past, we have this to say: there can be no reconciliation without justice. Sa paglimot ng pagkakasala, sinisigurado mong mauulit muli ang mga pagkakasalang ito. Secretary de Lima, you have your marching orders. Begin the process of providing true and complete justice for all.
Ikinagagalak din naming ibahagi sa inyo ang pagtanggap ni dating Chief Justice Hilario Davide sa hamon ng pagtatatag at pamumuno sa isang Truth Commission na magbibigay-linaw sa maraming kahinahinalang isyu na hanggang ngayon ay walang kasagutan at resolusyon.
Ang sinumang nagkamali ay kailangang humarap sa hustisya. Hindi maaaring patuloy ang kalakaran ng walang pananagutan at tuloy na pang-aapi.
My government will be sincere in dealing with all the peoples of Mindanao. We are committed to a peaceful and just settlement of conflicts, inclusive of the interests of all—may they be Lumads, Bangsamoro or Christian.
We shalI defeat the enemy by wielding the tools of justice, social reform, and equitable governance leading to a better life. Sa tamang pamamahala gaganda ang buhay ng lahat, at sa buhay na maganda, sino pa ang gugustuhing bumalik sa panahon ng pang-aapi?
Kung kasama ko kayo, maitataguyod natin ang isang bayan kung saan pantay-pantay ang pagkakataon, dahil pantay-pantay nating ginagampanan ang ating mga pananagutan.
Kamakailan lamang, ang bawat isa sa atin ay nanindigan sa presinto. Bumoto tayo ayon sa ating karapatan at konsensiya. Hindi tayo umatras sa tungkulin nating ipaglaban ang karapatang ito.
Pagkatapos ng bilangan, pinatunayan ninyo na ang tao ang tunay na lakas ng bayan.
Ito ang kahalagahan ng ating demokrasya. Ito ang pundasyon ng ating pagkakaisa. Nangampanya tayo para sa pagbabago. Dahil dito taas-noo muli ang Pilipino. Tayong lahat ay kabilang sa isang bansa kung saan maaari nang mangarap muli.
To our friends and neighbors around the world, we are ready to take our place as a reliable member of the community of nations, a nation serious about its commitments and which harmonizes its national interests with its international responsibilities.
We will be a predictable and consistent place for investment, a nation where everyone will say, “it all works."
Inaanyayahan ko kayo ngayon na manumpa sa ating mga sarili, sa sambayanan, walang maiiwan.
Walang pangingibang-bayan at gastusan na walang wastong dahilan. Walang pagtalikod sa mga salitang binitawan noong kampanya, ngayon at hanggang sa mga susunod pang pagsubok na pagdadaanan sa loob ng anim na taon.
Walang lamangan, walang padrino, at walang pagnanakaw. Walang wang-wang, walang counterflow, walang tong. Panahon na upang tayo ay muling magkawang-gawa.
Nandito tayo ngayon dahil sama-sama tayong nanindigan at nagtiwala na may pag-asa.
The people who are behind us dared to dream. Today, the dream starts to become a reality. Sa inyong mga nag-iisip pa kung tutulong kayo sa pagpasan ng ating krus, isa lang ang aking tanong—kung kailan tayo nanalo, saka pa ba kayo susuko?
Kayo ang boss ko, kaya’t hindi maaaring hindi ako makinig sa mga utos ninyo. We will design and implement an interaction and feedback mechanism that can effectively respond to the people’s needs and aspirations.
Kayo ang nagdala sa akin sa puntong ito—ang ating mga volunteers—matanda, bata, celebrity, ordinaryong tao, na umikot sa Pilipinas para ikampanya ang pagbabago; ang aking mga kasambahay, na nag-asikaso ng lahat ng aking mga personal na pangangailangan; ang aking pamilya, kaibigan at katrabaho, na dumamay, nag-alaga at nagbigay ng suporta sa akin; ang ating mga abogado, na nagpuyat para bantayan ang ating mga boto at siguraduhing mabibilang ang bawat isa; ang aking mga kapartido at kaalyado na kasama kong nangahas mangarap; at ang milyun-milyong Pilipinong nagkaisa, nagtiwala at hindi nawalan ng pag-asa—nasa inyo ang aking taus-pusong pasasalamat.
Hindi ko makakayang harapin ang aking mga magulang, at kayong mga nagdala sa akin sa yugto ng buhay kong ito, kung hindi ko maisasakatuparan ang aking mga binitawang salita sa araw na ito.
My parents sought nothing less and died for nothing less than democracy, peace and prosperity. I am blessed by this legacy. I shall carry the torch forward.
Layunin ko na sa pagbaba ko sa katungkulan, masasabi ng lahat na malayo na ang narating natin sa pagtahak ng tuwid na landas at mas maganda na ang kinabukasang ipapamana natin sa susunod na henerasyon. Samahan ninyo ako sa pagtatapos ng laban na ito. Tayo na sa tuwid na landas.
Maraming salamat po at mabuhay ang sambayanang Pilipino!
Source link from: http://networkedblogs.com/5meQO
Multiply Account: http://pals101.multiply.com
Visit twitter account: http://twitter.com/marlex101
Wednesday, June 9, 2010
Thank you, God for everything
Thank you, God for everything …
The big things and the small,
For “every good gift comes from God,”
The Giver of them all.
And all too often we accept
Without any thanks or praise,
The gifts God sends as blessings
Each day in many ways.
And so at this Thanksgiving time,
We offer up a prayer,
To thank You, God, for giving us
A lot more than our share.
First, thank You for the little things
That often come our way,
The things we take for granted,
But don’t mention when we pray.
The unexpected courtesy,
The thoughtful, kindly deed,
A hand reached out to help us
In the time of sudden need.
Oh, make us more aware, dear God,
Of little daily graces
That come to us with “sweet surprise”
From never-dreamed-of places.
Then, thank You for the “miracles”
We are much too blind to see,
And give us new awareness
Of our many gifts from Thee.
And help us to remember
That the key to life and living,
Is to make each prayer a prayer of thanks
And every day Thanksgiving.
-Helen Steiner Rice-
Source: http://321greetings.com
Direct link: http://321greetings.com/inspirational/thank-you-god-for-everything/
The big things and the small,
For “every good gift comes from God,”
The Giver of them all.
And all too often we accept
Without any thanks or praise,
The gifts God sends as blessings
Each day in many ways.
And so at this Thanksgiving time,
We offer up a prayer,
To thank You, God, for giving us
A lot more than our share.
First, thank You for the little things
That often come our way,
The things we take for granted,
But don’t mention when we pray.
The unexpected courtesy,
The thoughtful, kindly deed,
A hand reached out to help us
In the time of sudden need.
Oh, make us more aware, dear God,
Of little daily graces
That come to us with “sweet surprise”
From never-dreamed-of places.
Then, thank You for the “miracles”
We are much too blind to see,
And give us new awareness
Of our many gifts from Thee.
And help us to remember
That the key to life and living,
Is to make each prayer a prayer of thanks
And every day Thanksgiving.
-Helen Steiner Rice-
Source: http://321greetings.com
Direct link: http://321greetings.com/inspirational/thank-you-god-for-everything/
Tuesday, May 11, 2010
Sea Olympus Summer Outing 2010
"Summer 2010"
The heat of the sun just add pressure to our daily routine at work...
This time lets forget our daily task and enjoy the heat of summer...
Ah, summer, what power you have to make us suffer and like it. -- Russel Baker
The heat of the sun just add pressure to our daily routine at work...
This time lets forget our daily task and enjoy the heat of summer...
Ah, summer, what power you have to make us suffer and like it. -- Russel Baker
Click the picture to view more pics....SEA OLYMPUS SUMMER OUTING 2010
Sea Olympus Group of Companies Summer Outing 2010
Bahiya Pool Resort
Lapu Lapu City
Photo by: -PaLs-
Comprises of the following:
- Office of the CEO
- HROD Department
- Finance Accounting Department
- Sales Composite Department
- Sparko/Kaeser Sales Department
- IPD Department
- Construction Department
- Marketing Department
- Operations Department
- M.I.S Department
- Technical Department
- Mr. Nicholas Wu
- Bahiya Pool Resort
- HROD Department - for the overall program activity
- And to all you have this summer getaway a success!....
Sunday, May 2, 2010
April Girls
Its a nice feeling when you know that someone likes you, someone thinks about you, someone needs you; but it feels much better when you know that someone never ever forgets your birthday. "HAPPY BIRTHDAY".
Click the picture for more photos......
Click the picture for more photos......HAPPY BIRTHDAY JOY AND APRIL FROM YOUR FRIENDS AND FAMILIES..
KEEP SMILING.... NEVER SURRENDER.. REACH FOR YOUR DREAMS...
KEEP SMILING.... NEVER SURRENDER.. REACH FOR YOUR DREAMS...
Tuesday, April 20, 2010
Crusade at Good Sheperd
Last April 1 - 4, 2010, the whole roman catholic Christianity has once again remember the day our Lord Jesus Christ died for us in the cross. In this time we have our penitence and let the love of the Lord enter into our hearts..
The Stations themselves are usually a series of 14 pictures or sculptures depicting the following scenes:
- Jesus is condemned to death
- Jesus is given his cross
- Jesus falls the first time
- Jesus meets His Mother
- Simon of Cyrene carries the cross
- Veronica wipes the face of Jesus
- Jesus falls the second time
- Jesus meets the daughters of Jerusalem
- Jesus falls the third time
- Jesus is stripped of His garments
- Crucifixion: Jesus is nailed to the cross
- Jesus dies on the cross
- Jesus' body is removed from the cross (Deposition or Lamentation)
- Jesus is laid in the tomb and covered in incense.
Saturday, April 10, 2010
Sherie Palomar's Graduation Day
After four years of hard work and patience. The days of chaos has finally come to an end..
Congratulations to your very special day and also to your friends..!!!...
Click Here to View All the Pictures in a Gallery
Click Here to View All the Pictures in a Slideshow
You're one step closer in obtaining your goals in life....
"Success is not measured by what you accomplish but by the opposition you have encountered, and the courage with which you have maintained the struggle against overwhelming odds."
Orison Swett Marden
Congratulations to your very special day and also to your friends..!!!...
Click Here to View All the Pictures in a Gallery
Click Here to View All the Pictures in a Slideshow
You're one step closer in obtaining your goals in life....
"Success is not measured by what you accomplish but by the opposition you have encountered, and the courage with which you have maintained the struggle against overwhelming odds."
Orison Swett Marden
Subscribe to:
Posts (Atom)